Al spelend kijken ouders en ik samen naar de ontwikkeling van het kind. Ik begeleid ouders in hoe zij de ontwikkeling van hun kind kunnen stimuleren via spel, maar ook in hun dagelijks leven. De kleine stapjes in de ontwikkeling en de voldoening van de ouders motiveren me om er iedere dag weer te staan.
Na mijn studies ortho in '85 startte ik als stagiaire in de vroegbegeleiding. Het vaste contract volgde nadien. Het eerste jaar was spannend. En dat is het nog steeds. Ondanks dat de problematieken gelijklopen, heeft ieder gezin een eigen verhaal. Het is telkens opnieuw afstemmen en de verwachtingen beluisteren. Kinderen met autisme was bij de start een grote uitdaging maar binnen onze dienst vond ik zeker input en ondersteuning bij de werkgroep. Nieuwe methodieken dagen me ook uit en zo behaalde ik net ook mijn certificaat VIB VHT - werken met videomateriaal. Hiermee ga ik aan de slag bij de gezinnen. Anderstalige gezinnen leerden me samenwerken met tolken en intercultureel bemiddelaars en heeft mijn kijk op de wereld veranderd.
Volgens mijn kinderen is mijn job spelletjes spelen. Dat is deels ook zo. Ik heb een kofferbak vol spelmateriaal en we zitten samen op de speelmat. Al spelend kijken ouders en ik samen naar de ontwikkeling van het kind. Ik begeleid ouders in hoe zij de ontwikkeling van hun kind kunnen stimuleren via spel, maar ook in hun dagelijkse leven. De kleine stapjes in de ontwikkeling en de blijheid van de ouders motiveren me om er iedere dag weer te staan. We ondersteunen ouders in de stappen die ze willen zetten naar contexten zoals de crèche, speelpleinen, de school.
De drive die ik voel bij mijn collega's neem ik over. We puzzelen, zoeken om steeds maar weer dat stapje verder te kunnen gaan bij de gezinnen. Onze organisatie ondersteunt ons in deze zoektocht. We krijgen een groot speelveld, veel zelfsturing, daar hou ik van... Het is niet altijd van de poes, maar teambesprekingen, mijn werkbegeleiding, een goed gesprek met mijn verantwoordelijke, laden mijn batterijen weer op.